Wanawake wamekuwa wakipenda mapambo kwa karne nyingi. Hapo awali, hii ilikuwa moja wapo ya njia chache za kupamba nyumba na nguo, lakini sasa ufundi wa zamani umekua burudani inayopendwa na wanawake wa sindano wenye ujuzi. Historia ya shughuli hii ya kupendeza inarudi nyakati za zamani.
Kuibuka
Bado haijawezekana kujua wakati halisi wa embroidery. Walakini, inajulikana kuwa hatua za kwanza kuelekea hii zilifanywa na mwanzo wa ufahamu wa mchakato wa kushona. Mara ya kwanza, hii ilifanywa kwa msaada wa sindano ya makaa ya mawe, nywele, sufu na mishipa. Walitumiwa kushona ngozi za wanyama waliouawa. Kisha watu walijifunza jinsi ya kutengeneza uzi, kisha kusuka. Baada ya hapo, kulikuwa na hitaji la kupamba nguo na matandiko.
Vipodozi vya kwanza vilipatikana nchini China, vilifanywa karibu na karne ya 5 KK. Bidhaa za Wachina zilitofautishwa na ustadi wao na usahihi wa mishono. Vipodozi vilifanywa kwenye kitambaa cha hariri, na nyuzi nzuri na kwa kutumia dhahabu na mapambo. Ustadi wa ufundi wa mikono wa Dola ya Mbingu ulikuwa na ushawishi mkubwa juu ya ustadi wa ubunifu wa wanawake wa kike wa Urusi, Kijapani na Uropa. Katika enzi hiyo hiyo, shanga za kwanza zilionekana, ikifuatiwa na embroidery na matumizi yake.
Embroidery nchini Urusi
Huko Urusi, wakati idadi ya watu iliabudu miungu ya kipagani, alama za imani ya kila makazi zilipambwa kwenye turubai na vitanda. Kisha ikawa mila. Wasichana walifundishwa kutoka utoto hadi ufundi wa mikono na kazi ya sindano. Kabla ya ndoa yake, ilibidi apake mahari yake, ambayo ni pamoja na nguo, matandiko, mapazia, vitambaa vya meza na vitanda. Kijadi, embroidery ilifanywa kwenye kitani au turubai. Ni makuhani, watawa na wahudumu tu walikuwa na nafasi ya kutumia vifaa vya bei ghali na nzuri.
Turubai zilizopambwa zilitumika kupamba makanisa, vyumba vya kifalme na mavazi. Silika, velvet na satin zilitumiwa kuunda muundo. Nyuzi hizo zinaweza kuwa za dhahabu, zilizopotoka, au hariri. Kwa kuongezea, vitu hivyo vilipambwa kwa shanga, dhahabu, lulu na mawe ya thamani. Kwa kweli, washiriki wa familia ya kifalme walikuwa na turubai na michoro tajiri zaidi.
Pamoja na kupitishwa kwa Ukristo, motifs ya embroidery ikawa tofauti zaidi. Walifanywa haswa na nyuzi nyekundu. Kila mkoa una yake mwenyewe, kawaida tu kwa eneo moja au nyingine, michoro. Karibu kila mapambo yalikuwa na maana yake ya mfano. Maarufu zaidi yalikuwa kushona msalaba na kushona kwa satin.
Kufanya uchoraji kwa mtindo wa Richelieu ulianza karne ya 17 huko Uropa. Riboni zilipambwa nchini Ufaransa katika nusu ya pili ya karne ya 18. Uvumi una kwamba hii ilikuwa hobby inayopendwa na familia ya kifalme. Mahali hapo, katika karne ya 19, mashine ya kwanza ya sindano ilionekana.
Sasa embroidery sio lazima tena. Watu wachache hupamba nguo au mambo ya ndani kwa mikono. Uchoraji uliopambwa ni maarufu zaidi. Na pia aina hii ya kazi ya sindano imekoma kuwa haki ya kike tu. Sasa wanaume pia wanapenda mapambo, wakipata kazi hiyo kuwa ya kupendeza na ya muda.
