Kamera za SLR zimekuwa maarufu zaidi katika miaka ya hivi karibuni. Hii inaweza kuelezewa na ukweli kwamba wameweza kupatikana zaidi kwa anuwai ya wapiga picha wa amateur na haizingatiwi tena kuwa mali ya wapiga picha wa kitaalam.
DSLR ni aina ya kamera ambayo muundo wake unategemea muundo wa macho kulingana na mtazamaji wa SLR. Kwa sababu ya hii, wakati wa kupiga picha, mpiga picha anaona kwenye kiboreshaji picha haswa ambayo itaonekana kwenye picha.
Mpango wa utendaji wa kamera ya SLR ni kama ifuatavyo: mwangaza unaopita kwenye lensi hupiga kioo, inayoonekana ambayo hupiga pentaprism. Baada ya kupita kwenye pentaprism, taa huingia kwenye kipande cha jicho cha mtazamaji. Wakati wa risasi, kioo huinuka, kuzuia kizuizi cha kutazama. Wakati huo huo, shutter huinuka kwa wakati wa mfiduo, kufunika matrix.
Kwa kuongezea, sensorer za kulenga zimewekwa kwenye mwili wa kamera ya kutafakari, mtiririko mzuri ambao huanguka, unaonekana kutoka kwa kioo cha ziada.
Kamera za SLR zina faida na hasara kadhaa zinazohusiana na muundo wao. Moja ya hasara kuu ni gharama ya DSLRs. Ni ya juu kabisa kwa sababu ya ugumu wa mchakato wa utengenezaji wa kamera. Pia, kwa sababu ya ugumu wa muundo na uwepo wa sehemu zinazosonga za mitambo, uaminifu wa kamera hupungua. Uwepo wa pentaprism na kioo hufanya iwe muhimu kutengeneza mwili mkubwa sana, ambao sio rahisi kila wakati. Walakini, mwili mkubwa huruhusu udhibiti zaidi na ni vizuri kushikilia mkono.
Faida za kamera za SLR, kwanza kabisa, ni pamoja na ubora wa picha. Hii inafanikiwa kwa sababu ya ukweli kwamba viwango vya ukubwa mkubwa vimewekwa katika DSLRs, ambayo inaruhusu kupiga picha kwa unyeti mkubwa. Faida zingine ni pamoja na uwezo wa kubadilisha lensi, urahisi wa kulenga na kasi kubwa na usahihi wa kuzingatia, na pia chaguzi za kina za marekebisho ya mwongozo ili kufikia ubora wa picha.
